Con artists in Beijing

Na een vroege landing op het vliegveld van Beijing begin ik fris aan de dag, maar in de loop van de middag begint de reis (en daarbij behorende slaapgebrek) flink op te spelen. Ondertussen wordt ik op het Plein van de Hemelse Vrede bijna door twee dames in hun slimme val gelokt.

De KLM-vlucht heeft er slechts acht en een half uur voor nodig om de 8.000 km te overbruggen van Amsterdam naar Beijing. De stevige meewind zorgt regelmatig voor snelheden boven de 1000 km/uur. Na het avondeten lukt het me wonderwel om 2-3 uurtjes te slapen/wegdommelen.

De vlucht is voor 98% gevuld met Chinezen, ook een vrouwtje naast me. Althans.... ze blijkt uit Japan te komen. Myoce heet ze en ze is onderweg van Hamburg naar Tokyo. In Duitsland heeft ze haar dochter bewonderd die kennelijk behoorlijk goed kerkorgel kan spelen.

De stewardess geeft me later op de vlucht enkele adresjes in Shanghai waar je goed kleding kunt kopen of laten maken. Bij de zogenaamde Material Market zitten in een groot gebouw tientallen kleermakers die je graag een nieuw pak aan meten. Dat ben ik dan ook van plan als ik daar over een dag of 10 ben (wordt dus vervolgd). Ze vertelde me bovendien dat je legaal drie 'nep' items mee mag nemen langs de douane. Dat wordt straks dus keuzes maken.

Een half uur te vroeg landen we om half 10 in de ochtend op het op één na drukste vliegveld ter wereld (na Atlanta). Van drukte is mijns inziens geen sprake en ik sta dan ook al om 10 uur buiten na een zeer korte stop bij de immigratiedienst. Daar kunnen de Amerikanen nog wat van leren!

Met de airport express (25 Yuan) en een metroritje (2 Yuan) ben ik al snel op mijn eindpunt. Een kwartiertje lopen brengt me bij het JIngtailong Hotel. Ik heb mazzel met een kamer op de 6e etage met in de verte zicht op de 'Verboden Stad'. Na een koffie en broodje bij de Starbucks loop in na enig zoekwerk het Plein van de Hemelse Vrede op (Tiananmenplein). In 1989 waren daar dagenlange studentenprotesten die goed uit de hand liepen. Een bekend beeld is een student die voor een tank gaat staan om die met zijn eigen blote handen tegen te houden.

Ik wordt overigens ook 'overvallen'. Dat heb ik niet meteen door. Twee Chinese dames spreken mij aan (Dat is niet vreemd, is me vandaag vaker gebeurd vanwege mijn wat bijzondere lengte). Een leuk gesprekje leert me dat ze ook op vakantie zijn vanuit een provinciestad. Vlak voordat ik naar De Verboden Stad wil gaan vragen ze of ik mee ga naar de Hutongs om koffie te drinken, daar waren ze toch naar onderweg. Uhhhhh. nee dus. Dat riekt naar 'iets van me willen'. Na enig aandringen van hun kant loop ik toch verder. Vlak voordat ik het plein verlaat kijk ik nog even om en zie dat ze alweer op zoek zijn naar een nieuwe 'sukker'.

De Verboden Stad is fantastisch. Een volledige omwaterd en ommuurd Paleis van de verschillende keizers van China. De huidige staat dateert van circa 1500 en is vrijwel intact gebleven. Na een half uurtje slenteren begint een jetlag op te spelen. Mijn ogen worden zwaar.... maar ik houd vol. Een steile klim naar een heuveltje in Jingsan Park maakt me weer wakker. 

Inmiddels heb ik al 15 km gelopen vandaag en begin ik aan de terugtocht. Een kort taxiritje brengt me weer in de buurt van het hotel. Rond 5 uur kan ik de verleiding niet weerstaan en stap een McDonalds binnen (is echt mijn laatste deze trip!!).

Het was trouwens super weer met veel zon en weinig wind.Ik denk een graad of 8. Morgen weer een nieuwe dag, vermoedelijke een dagtrip naar de Chinese Muur.