De Grote Muur en de Grote Roerganger

Samen met Anish uit India bedwing ik vandaag de Grote Muur en zie in de avond een arrestatie van twee mensen vlak voor de ogen van Moa, De Grote Roerganger. Ik zie beleef Oud-China, maar ook wat meer Nieuw-China, laat  me een keertje flink afzetten en later bijna nog een keertje en ben niet bij de McDonalds geweest.

Om kwart voor zeven zit ik aan het Chinese ontbijt in het Jintailong Hotel. Het is voor 50 Yuan een fantastisch buffet met een mengeling van westers en oosters eten. Ik kies vandaag voor beiden en eet zelfs enige groente, zeewier en nog wat andere (?) lekkere zaken. Mijn techniek met de stokjes is nog wat houterig, maar ik kom er wel.

Mijn trip is vandaag met een groep van 10 mensen naar de Grote Muur. Ik heb dat gisteren geregeld via de telefoon en het prijsje mag er zijn: 110 Yuan, of ongeveer 14 euro. In mijn hotel kan ik het ook doen, maar daar vragen ze 280 Yuan! Ik kom er steeds meer achter dat er twee prijzen zijn hier, maar daar later meer over. We vertrekken rond half 8 en mogen meteen achteraan sluiten.in een file. Een kwartiertje later rijdt het weer en halen we nog een aantal mensen op in andere hotels.

We beginnen eerst met een bezoek aan de Ming Tombs. Tijdens de Ming dynastie rond 1400-1600 hebben de 13 machtige keizers elk een tombe laten bouwen tegen de bergen aan, zo'n 50 kilometer ten noorden van Beijing. Slechts eentje is opengesteld. Daar leer ik overigens wat meer van Jin en Jang. Jin is voor sterk (opgaande zon) en Jang voor niet zo sterk (ondergaande zon). Een bekende filosofie van veel Chinezen (nu en vroeger) is dat hoe sterker een leider (keizer) hoe goedmoediger deze moet zijn. Dan is het pas een grootst leider. In decomplex van de tombe zijn overal drie ingangen. Rechts voor de mannen (sterk, haha, ja vrouwen, ook in China is dat zo), midden voor de Keizer en links voor de dames. Als de generaals van het leger gaan moeten zijn toch links: juist omdat ze zo sterk zijn, moeten ze aan zelfbeheersing doen. Liever een probleem vreedzaam oplossen.

Om de inkomsten van deze dagtocht wat op te hogen bezoeken we een Jade-'museum' en en in de middag een theehuis (Dr. Thee). Enkelingen kopen er lustig op los, maar ik houd mijn hand op de knip.

De muur is stijl en hoog, althans voor de meesten van ons en dat doet velen van de groep besluiten om het eerste stuk met de kabelbaan te doen. Anish ik gaan lopen. Hij is een Indiaase jongen van 15 jaar (zijn zus en ouders zijn er ook). Je zou hem trouwens al snel veel ouder inschatten (zie foto). We hebben stevig de pas er in en genieten van het uitzicht. Hij vertelt me dat hij cross country hardloopt en laatst nog een 6k heeft gedaan in 21 minuten. Oeps, dat is snel. Naar boven zijn we niet bij te houden en rennen bijna het hele stuk naar beneden, een goede oefening. Overigens is de klim prima te doen, het is slechts 300 meter op en neer met wel een paar steile stukken, maar dat is een kwestie van rustig aan doen.

Rond half 6 komen we terug in de stad en laat ik me afzetten bij Wangfugjing, een chique winkelstraat in het centrum. In een zijstraatje daarvan stikt van het van eetstalletjes buiten. Iedereen is aan het eten en ik laat me overhalen om twee gebakken bananen te kopen voor 25 Yuan. Het gaat zo snel, dat ik er al mee in mijn handen sta voor ik het weet, Dan nog weigeren gaat me te ver, moet ik maar beter opletten. Dit heeft me wel gewaarschuwd, want even later tel ik bijna 480 Yuan neer voor een reserve batterij voor mijn Galaxy S4 (ik denk zo duur is het in NL ook ongeveer). Ik neem toch maar de benen en dat is maar goed ook: even later weet ik er eentje voor 257 Yuan op de kop te tikken, ongeveer 30 euro.

In de avond loop ik nog langs De Verboden Stad en langs het Plein van de Hemelse Vrede. Het plein is overigens gesloten vanwege voorbereidingen voor het heisen van de vlag (uhhhh?). Ze zijn daar tamelijk serieus in, want even later zie ik dat die Chinezen respect hoog in het vaandel hebben staan. Vlak voor het bekende portret van Mao Zedong zie (en hoor) ik ineens een politieman snel langs me heen rennen. Er volgen er nog meer en iets verderop zie ik een man hevig zwaaien met een tijdschrift richting het portret van Mao. Tja, dat moet je natuurlijk niet doen. Hij wordt stevig vastgepakt en door de politiemannen en een busje ingeduwd. Zijn vrouw moet ook mee en is hard aan het schreeuwen en jammeren. 

Het was een enerverende dag met veel indrukken. China is echt een fantastisch land en ik voel me wel thuis. Het is zeker niet superdruk en de mensen kijken me ook niet continue aan (zoals ik wel ken uit bv. India).Ik begin ook wat gevoel te krijgen voor de Chinese 'geest' en dat voelt wel goed. Waarom? Dat weet ik nog niet precies, misschien later meer daarover.