Sex and the City

14 januari 2014 - Shanghai, China

Tja, over sex schrijf ik natuurlijk liever niet en het is wellicht ongepast. Maar ik ga het toch maar doen deze keer. Verder sla ik toe op de markt en schaf een horloge en een hoop kleren aan. Shanghai is een fantastische stad waar nieuw en oud elkaar ontmoeten soms op luttele meters afstand van elkaar. Het oude Shanghai is in rap tempo aan het verdwijnen en wat blijft is een hypermoderne stad die aantrekt als een magneet.

Vanuit mijn hotel stap ik zo in lijn 10 van  het zeer uitgebreide metronetwerk van Shanghai. Een paar haltes verder stap ik uit en loop naar de rivier, naar de genaamde The Bund. Dat is een stukje Engelse geschiedenis van pakweg 100 jaar geleden. Een aantal statige gebouwen is aangeregen in een lint van een kilometer. Voor Europese begrippen volstrekt niet indrukwekkend, maar hier in Zuid-Oost Azie een bezienswaardigheid. Die wordt inmiddels ruimschoots overtroffen door de skyline aan de overkant van de rivier, waar de wijk Pudong tientallen wolkenkrabbers huisvest.

De Shanghai Tower is bijna klaar en zal dan en slordige 632 meter de hemel inprikken. Het Shanghai World Financial Center is met 492 meter ook een behoorlijke uitschieter. In de avond loop ik hier nogmaals langs en is het uitzicht nog mooier: Die schijn je tot boven te kunnen komen, dat ga ik later deze week eens proberen.

Maar goed, sex dus.Deze vakantie is me dat al meerdere keren aangeboden. Soms door mannen die 'young girls' in de aanbieding hebben, soms door jonge meisjes die me zomaar op straat aanspreken en vragen of ik 'een kopje koffie' met ze wil drinken. Zonet nog in een drukke winkelstraat tot twee keer aan toe. De laatste keer was ik het zat en riep ik 'fuck you'. In Sanya kon ik me zelfs op de heren-WC naast de Starbucks laten bedienen door een stevige Chinees. Ik vond het al verdacht dat er twee jongens uit 1 WC kwamen (de koffie smaakte toch iets minder lekker daarna)) Uiteraard heb ik voor al deze vriendelijke aanbiedingen bedankt, maar als je wilt kan je hier prima aan je trekken komen. Oh ja, massages (door jonge vrouwen) is ook mogelijk.

Een variant op de 'con artist' die ik in Beijing al tegen kwam is door te vragen of ik een foto van ze wil maken. Dat weiger je natuurlijk niet. Het zijn dan een jongen en een meisje die net doen alsof ze op vakantie zijn in deze mooie stad. Ze beginnen dan een gesprekje en ik dacht, laat ik eens een vergelijkend waren onderzoek doen. Ik heb me drie keren 'te grazen' laten nemen en kom tot deze conclusie: Ze hebben hun opleiding allemaal van 1 man of vrouw gehad! De vragen en zelfs de volgorde van vragen is exact hetzelfde, eerst waar je vandaan komt (oh nice! Amsterdam?), daarna wat je hier doet. Ik vraag dan steevast wat zij doen: uiteraard zijn ze op een korte vakantie. Vervolgens een verhaal over allerlei interessante trekpleisters in deze stad en welke zij allemaal al gezien hebben. Dan is er nog ruimte voor 1 of 2 vragen van mijn  kant, ,maar dan zie je een beetje ongeduld in deze amateurs opkomen en komt de aap uit de mouw:"Wij waren net op weg naar een unieke plek waar je thee kan drinken. Ga je mee?" De bedoeling is natuurlijk dat je voor veel geld ergens een kopje thee gaat drinken. Oké, ik haak dan af, soms pushen ze nog een beetje, maar helaas ik kan niet mee want ik heb andere plannen en weinig tijd (haha).

Op de South Bund Soft Spinning Material Market sla ik vandaag mijn slag. In dit drie verdiepingen tellende gebouw zit het tjokvol met kleermakers en -verkopers. Ik laat me helemaal opmeten voor de aanschaf van twee pakken. Ik heb ze gevonden op internet, eentje van Banana Republic en IndoChine (beide cashmere wol, kleur charcoal). Voor ruim onder de 100 euro per stuk heb ik een deal. Daar gaat wel enig onderhandelen aan vooraf, inclusief op een gegeven moment weglopen en dan 10 meter verderop in je kraag gegrepen worden. Het is een ritueeltje en ik doe daar plechtig aan mee. Voor iets meer dan 10 euro per stuk pak ik ook 5 overhemden mee. Toch leuk, want een pak vinden in mijn maat is in Nederland een hele onderneming als je niet heel diep in de buidel wil tasten.

Het weer is hier trouwens heerlijk fris: Hollandse luchten met stapelwolken en geen smog! Houden zo. Morgen ga ik nog op jacht naar schoenen (maat 46, kan dat hier met die kleintjes?) en verder ga ik proberen een keer naar een Chinese opera te gaan.

Naschrift: ik kreeg net het bericht dat mijn opa op 93e jarige leeftijd vredig is overleden. Verwacht, maar toch onwerkelijk.

 

 

Foto’s

1 Reactie

  1. Rob:
    15 januari 2014
    Gecondoleerd Eric met het overlijden van je Opa!